Strona:Karol May - W wąwozach Bałkanu.djvu/283

—   263   —

 — I dobrze zrobisz. Nie przywykłem do tego, żeby mnie wypytywano.
 — Czem mogę ci służyć?
 — Powiedz mi najpierw, czy Manach el Barsza zajechał tu do ciebie.
 — Był tu z dwoma innymi.
 — Kiedy?
 — Został tu na noc i wyruszył wczoraj w południe.
 — To śpieszył bardzo. On był także u twego krewnego, kiaji z Bukioj i zmienił tam konia.
 — Czy ty byłeś u kiaji?
 — Tak. Przyjm od niego pozdrowienie serdeczne, Manach el Barsza pojechał do Menliku. Czy wiesz może gdzie go tam szukać?
 — Tak. On zostawił nam swój adres, bo brat mój także chce się udać do Menliku. Mieszka tam bogaty handlarz owoców Glawa. U niego zatrzymuje się Manach el Barsza. Każdy ci powie, gdzie stoi dom Glawy.
 — Czy Manach el Barsza pytał o Szuta?
 — Tak, chce się udać do niego.
 — Ja także.
 — To pojedziecie razem.
 — Mam tę nadzieję, ale wola Allalia cudownemi chodzi drogami, a zdarzenia nie zawsze tak następują, jak my sądzimy. Może Manach prędzej odjedzie, niż ja się tam dostanę. Miłoby mi było dowiedzieć się, gdzie można będzie Szuta odnaleźć.
 — Powiem ci to. Gdy pojedziesz z Menliku do Istib i dostaniesz się tą drogą do Radowicz, to musisz stamtąd udać się wprost na północ do miejscowości Zbigancy, która leży między wodami Bregalnicy i Sletowskiej. Mieszka tam rzeźnik Czurak, którego zapytasz o chatę w wąwozie, a on ci da odpowiedź. Gdy przybędziesz do tej chaty, dowiesz się o Szucie wszystkiego, co ci będzie potrzebne, a czego ja nie wiem.
 — Przypuszczałem, że spotkam w Palacy handlarza koni Mosklana, ale go tam nie było.
 — Jak, ty znasz Mosklana?