Strona:Karol May - Walka o Meksyk.djvu/122

 — Ah. Więc to pan! — zawołał cesarz z najwyższem zdumieniem. — Pan chce mnie uratować?
 — Tak.
 — Młody porucznik!...
 — Jestem przekonany, że wasza Cesarska Mość może mi w zupełności zaufać. Juarez wierzy w to również.
 — Byłby to krok szalony! Oto glejt — niech go pan zabierze.
 Kurt wziął papier i włożył do portfelu.
 — Uważam za swój obowiązek zwrócić uwagę Waszej Cesarskiej Mości, że to ostatni krok, który Benito Juarez może uczynić.
 — Uwaga zupełnie zbyteczna.
 — Płynie z dobrego serca. Pozwalam sobie zwrócić ponadto uwagę Waszej Cesarskiej Mości, że powstał spisek, który ma obalić Juareza przez zmuszenie go do zamordowania Waszej Cesarskiej Mości.
 — To brzmi bardzo romantycznie.
 — Jest jednak twardą rzeczywistością. Ponieważ Juarez stać się może mordercą tylko w tym wypadku, gdy Wasza Cesarska Mość wpadnie w jego ręce, spiskowcy nie cofną się przed niczem, byle zmusić Waszą Cesarską Mość do pozostania tutaj w Queretaro.
 — Skądże pan jest o tem tak dokładnie poinformowany?
 — Pozwolę sobie przedewszystkiem zapytać, czy nie było tu niejakiego doktora Hilaria z Santa Jaga?
 — Uważam, że tego pytania nie słyszałem.
 — Mogę tylko stwierdzić, że lekarz ten jest na-

118