Strona:Karol May - Walka o Meksyk.djvu/90

nie chcę teraz wymieniać, zapowiedział mi wczoraj pańskie przybycie. Jakież wieści sennor przynosi?
 — Przynoszę dobrą, ważną wiadomość. Kilka miejscowości podniosło oręż w obronie cesarza.
 — Ah! To bardzo cenne. Jakież to miejscowości?
 — Oto spis.
 Oficer wziął kartkę i odczytał treść.
 — Wszystkie miasta leżą na tyłach wojsk Juareza — rzekł z dobrze udanem zdumieniem. — Czy można uważać, że powstania się udały?
 — Tak, wszystkie. Byłem sam świadkiem jednego z nich.
 — Mówi pan o Santa Jaga?
 — Tak. Byłem świadkiem, jak do miasta wkroczyło wojsko i zatknęło sztandar na dachu klasztoru.
 — Jakże się zachowywała ludność?
 — Entuzjastycznie. Gdy nadszedł ranek, zaczęła wznosić okrzyki na cześć sztandarów cesarskich.
 — Czy chciałby pan powtórzyć te słowa w obecności cesarza?
 — Bardzo chętnie.
 — Natychmiast pana do niego zaprowadzę. Proszę chwilę zaczekać!
 Orbanez wszedł do przyległego pokoju, wrzekomo poto, by się przygotować do audjencji u cesarza.
 W pokoju tym stał — Arrastro.
 — No, jakże się zachowuje? — szepnął grubas.
 — Bez zarzutu.
 — Potwierdza wszystko?

86