Strona:Karol May - Yuma Shetar.djvu/84

 — Wiem, że będzie żądał mojej śmierci. Czy weźmiesz mnie w opiekę?
 — Ja?! Pytanie twoje jest pytaniem szaleńca. Chciałeś mnie zamordować przy palu męczarni, a teraz pytasz, czy cię wezmę w opiekę!
 — Ale obchodziłem się z tobą dobrze. Nie cierpiałeś ani głodu, ani pragnienia. Czy nie powinieneś mi być za to wdzięczny?
 — Kto może powiedzieć, że Old Shatterhand był kiedy niewdzięczny!
 — Więc ja także liczę na twoje względy.
 — Masz prawo do tego. Jestem gotów uczynić dla ciebie to samo, co ty dla mnie ucziłeyśn.
 — Jak to rozumiesz?
 — Nalgu Mokaszi będzie żądał twojej śmierci; zaprowadzi cię do wigwamów Mimbrenjów, gdzie umrzesz przy palu męczarni.
 — Ty dopuścisz?!
 — Tak. Ale postaram się, żeby się z tobą dobrze obchodzono podczas drogi i żebyś nie cierpiał ani głodu, ani pragnienia.
 Wódz odczuł ironję, zawartą w tych słowach, i zamilkł. Wiedziałem jednak, że to milczenie nie potrwa długo. Indjan z Meksyku nie można porównywać pod względem bohaterstwa z ich czerwonoskórymi braćmi ze Stanów Zjednoczonych. Apacz, Komancz, nawet Dakota uważałby sobie za hańbę wszczynać ze mną teraz rozmowę. Poddałby się napozór spokojnie swemu losowi, a równocześnie czatowałby chciwie na sposobność ucieczki. Jeśliby się taka sposobność nie nadarzyła, poszedłby na spotkanie najokrutniejszej śmierci, nie wy-

84