Strona:Karol May - Zmierzch cesarza.djvu/44

sarza na śmierć, i dałby wiele, gdyby go mógł wziąć do niewoli.
 — Czy otrzyma pełnomocnictwa do zawarcia planowanej przez pana umowy?
 — Escobedo będzie zadowolony z zawładnięcia miastem bez dalszych ofiar.
 — W takim razie trzebaby przedewszystkiem oddać fort La Cruz?
 — Tak. A więc podejmie się pan pertraktacyj?
 — Zgoda.
 — Oto klucz od bramy wypadowej. Dziś, punktualnie o północy, Velez podkradnie się pod nią.
 — Sam, we własnej osobie?
 — Tak. Ufa memu słowu, że mu się nic nie stanie.
 — Jakie stawia pan warunki?
 — Swobodny odwrót dla pana i dla mnie.
 — Jakich sennor żąda gwarancyj?
 — Jakichże mógłbym żądać? Podpisu wymagać nie mogę. Żaden generał nie będzie tak nieostrożny, aby podpisywać umowę.
 — A więc musimy się kontentować słowem honoru?
 — Tak. Velez jeszcze nigdy w życiu nie złamał słowa.
 — To wszystko, co mam załatwić?
 — Wszystko. Trzeba tylko pamiętać o dokładnem oznaczeniu godziny. Dziś wieczorem będę czekał na pana. Nie położę się, zanim sennor nie doniesie mi o rezultacie konferencji.
 Lopez wyszedł. Znalazłszy się na dworze, zaci-

42