Strona:Karol May - Zwycięzcy.djvu/115

bombastycznem zdaniem, biedny Kepek uderzył głową o podłogę.
 — Jakie niebezpieczne a zadziwiające wydarzenie! — zawołał bimbaszi. — Wprost nie do uwierzenia, żeście coś podobnego przeżyli!
 — Już po mnie! — skarżył się grubas. — Zainteresowanie mnie zabiło; wszystkie członki bolą mnie z zachwytu! Pomocy, pomocy! Hadżi Halefie, podnieś mnie!
 Halef wszelkiemi siłami starał się zaspokoić tę prośbę. I gdy wreszcie podniósł jak rak czerwonego z wysiłku służącego, ten klasnął grubemi rękami i przyznał, przewracając przytem z podziwu małemi, ledwie widocznemi oczyma:
 — Naprawdę jesteście bohaterami! Niema dla was nic trudnego i wielkiego! Więc ten ryczący lew, Sefir, jest w niewoli, zaprawdę w niewoli?
 — Tak — odrzekł Halef dumnie. — Jest wszystko dokładnie tak, jak opowiedziałem. Ten ryczący lew, jak go nazywasz, jest teraz zdeptanym robakiem, który wam już nic nie może złego uczynić.
 — Boję się go jednak — odrzekł bimba-

113