Strona:Karol May - Zwycięzcy.djvu/8

ducha! Tak jest, sihdi! Przyznaję to chętnie, choć wyznanie moje zaszczytu Prorokowi nie przyniesie. — Powiedziałeś mi przedtem, iżeś przyobiecał po sto piastrów każdemu żołnierzowi, podoficerom zaś po dwieście; wyniesie to łącznie ponad sześć tysięcy. Sihdi, to huk pieniędzy! Skąd je weźmiesz? Czyżby z własnych zasobów? W tym wypadku portfel twój musiałby co najmniej parokrotnie być większy i głębszy, niż dotąd w wyobraźni, a może i w rzeczywistości, mi się przedstawiał. Jak więc temu zaradzisz?
 — Mamy pieniądze, drogi Halefie, dużo, dużo pieniędzy! Więcej, niż nam potrzeba.
 — Co takiego?!
 — Tak. Pokażę ci je.
 — Allah! Domyślam się! Czyś znalazł jakie w tych przeklętych ruinach?
 — Coś w tym rodzaju.
 — Czy dużo?
 — Nie sprawdzałem. Wydaje mi się jednak, że to bardzo poważna kwota.
 — Maszallah! Któż ją otrzyma?
 — Mojem zdaniem, winniśmy pieniądze oddać paszy wraz z innemi znalezionemi tu skarbami.

6