Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/030

duchu zupełną zgodę wiedzy z religią i sprawił, iż umysł jego dyalektycznie wyrobiony łączył się zawsze w jeden akord z wiarą. Posiadł też tym sposobem główną cechę mędrca, zależącą na bystrym a wykształconym rozumie, ożywionym uczuciem rzewnem, a głębokiem; wyrażającą się w czynach tak publicznego jak prywatnego życia, najwierniej zawsze odbijających wewnętrzne ukojenie czyli harmonią ducha.
 Oprócz filozofiii nauczył się dobrze i samodzielnie zbadał młodą jeszcze naukę ekonomii politycznej, w której posiadał również gruntowne jak w filozofii wiadomości. Zdanie jego w przedmiotach filozoficznych i ekonomicznych było zawsze najlepiej uzasadnione, nie lekceważyli go też tacy mężowie jak August Cieszkowski i Ludwik Wołowski, najwyższe w tych naukach, i to nie tylko u nas, powagi. Ruprechta łączyły z jednym jak z drugim uczonym stosunki największej życzliwości i poszanowania, — a tak Cieszkowski jak Wołowski komunikowali mu zwłaszcza w późniejszym czasie swoje pomysły, rozprawy i niejednokrotnie zasięgali rady, a pytali o opinię. Dowodzi to, że nie zmarnował czasu w uniwersytecie, ale wyszedł z niego gruntownie uczonym człowiekiem.
 Oddawał się też naukom finansowym, administracyjnym, to jest wszystkim, które August Comte objął nazwą socjologji. Historja polityczna narodów i literatura zajmowała go też