Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/031

bardzo gorliwie równie jak geografia i statystyka. Poezję lubił; polskich zwłaszcza poetów często czytywał.
 Piszący posiada album, w które Ruprecht zapisywał z dzieł przez siebie czytywanych zdania i myśli, jakie go uderzyły trafnością swoją, pięknością lub gruntownością. Są w tej księdze i wypisy z poetów, zwłaszcza Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego. Odczytując ten zbiór zdań wypisanych dla własnego naukowego użytku, utwierdziłem się tem więcej w przekonaniu o znanej mi już dawniej wszechstronności i szerokości wiedzy Karola. Czytywał księgi polskie, niemieckie, francuzkie, łacińskie, moskiewskie i angielskie a czytał je rozważnie i z wielkim pożytkiem dla swego umysłu.
 Nie lubił Ruprecht popisywać się swoją wiedzą; nie wielu też znajomych jego, widząc go często milczącego, domyśliwało się pod skromną powłoką, ogromu wiadomości, jakie rzeczywiście posiadał, tem bardziej, że należał on do liczby tych ludzi, którzy chętnie powtarzają spostrzeżenie prawdziwej mądrości: „im więcej poznaję, tem mocniej przekonywam się, iż za mało umiem, abym mógł objąć nieskończoność zjawisk wszechmocności Boga.“
 Naukowe zajęcia Ruprechta w uniwersytecie berlińskim, w roku 1844 i 1845 ulegały kilka razy znaczniejszej przerwie, z powodu toczącej się agitacji politycznej i demokratycznej