Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/051

wygnaniec polski nie spotyka ani przychylności, ani tolerancji. — Niechęć, uprzedzenia i nienawiść sztucznie podtrzymywana, wraz z zawiścią chleba, czynią mu pobyt trudnym a często nieznośnym w tych guberniach. W Permie wprawdzie ujemne strony usposobienia Moskali mniej rażąco występują przeciwko Polakom niż w Petersburgu, w Moskwie lub w guberniach bliższych tych dwóch ognisk życia moskiewskiego, wszakże wpływ cywilizacyjny Polaków jest nad Kamą o wiele słabszym niż w Syberji, w mniejszym więc stopniu rozwinęły się w charakterze mieszkańców Permji przymioty humanitarne. Jedyną korzyścią z przeniesienia do Permu była większa łatwość powrotu do Polski niż z Syberji. Jakoż po niedługim czasie Ruprecht otrzymał w Permie uwolnienie z wygnania i prawo powrotu do Warszawy, dokąd pospieszył z błogiem uczuciem, znanem tylko tym, którzy skazani byli na wieczne wygnanie z Ojczyzny.
 W Białej podlaskiej zastał prawie całą swoją rodzinę. Rodzice witali powróconego jakby z za grobu syna, łzami i błogosławieństwem, siostry nie mogły się bratem nacieszyć. W Warszawie przyjęto Ruprechta równie serdecznie jak w rodzinie. Przebyte mężnie cierpienie męczeństwa, charakter niepospolity i rozum gruntownie wykształcony, odrazu postawiły go w towarzystwie warszawskiem na widnem a decydującem stanowisku. Garnęła się około niego młodzież i starsi a wszyscy słuchali z najwyż-