i kilku innymi jeszcze patrjotami twórca tej organizacji. Do jej grona weszli wszyscy członkowie rozwiązanego Towarzystwa Rolniczego. Stała się ona nietylko panią kadrów Towarzystwa, ale i sukcesorką jego polityki oraz programu społecznego.
Wybory, jakie mężowie zaufania, wydelegowani z prowincji i z miast przeprowadzili, wprowadziły pomiędzy innymi do Dyrekcji Obywatelskiej organizacji: Karola Ruprechta, Edwarda Jürgensa i Władysława Zamojskiego, syna hr. Andrzeja, przez którego ten ostatni zachował sobie wpływ na rozwój i postanowienia organizacji. Skład Dyrekcji w ciągu 1861 i 1862 zmieniał się kilka razy. Przy każdych jednak wyborach przechodził wszystkiemi głosami wybierany Ruprecht, który był jej duszą i kierownikiem. Nie mógł on sam przecież decydować, rządy albowiem Organizacji obywatelskiej sprawowane były kolegialnie; prowincje zaś za pośrednictwem mężów zaufania, przy Dyrekcji zostających, wpływały na jej postanowienia. Jakkolwiek więc władza jego była ograniczoną, stanowisko przecież, jakie zajmował i powaga charakteru oraz zasług, czyniły go w tej instytucji najznakomitszą i najwięcej mogącą osobistością.
Organizacji obywatelskiej bardzo wiele zarzucano. Rządowi moskiewskiemu oddani ludzie, wytykali jej nieudolność, chwiejność i przyczynienie się do wywołania powstania, przez to, iż
Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/061
Ta strona została uwierzytelniona.