niewoli, od lenistwa lub energii pracy, od siły woli naszej, od poświęcenia zależy: a ponieważ na skrępowanie woli, siła czysto materjalna nieprzyjaciół nie jest dostateczną, — odwoływanie się więc do tego, że nieprzyjaciel niedopuści prac podniesienia z upadku ludu naszego — jest tylko dowodem złej woli, niesumienności lub braku rozsądku. Niech ta wola się objawi, a objawiwszy odziała z energią, niech się przykuje słowem i czynem do pracy na ojczystej ziemi — a praca ta bezpłodną nie będzie i wyda niezależność Polski.“
Rozwinąwszy następnie sposoby do wytworzenia i zawładnięcia siłami narodu, które to sposoby były właśnie paragrafami programu organizacji obywatelskiej objęte, tak dalej Ruprecht objaśniając ten program pisze: „Idąc tą drogą staniemy się silni, a siła i wykształcenie doprowadzą nas do niezależności — własnemi naszemi siłami w sposób okolicznościami wskazany. Okoliczności zewnętrzne gdy nadejdą, potrafimy z nich korzystać, nigdy jednak losu narodu nieoddawajmy w opiekę obcej pomocy. Im okoliczności te zastaną nas silniejszymi, więcej uorganizowanymi, tem udział nasz w nich, większe będzie miał rękojmie korzyści dla sprawy naszej. Mówiąc: nie oddawajmy losu narodu w opiekę obcych, nie mieliśmy bynajmniej w myśli odpychania zupełnie ich życzliwości; — tem bardziej, że niosąc wsparcie potrzebującym, a o czem zdaje się zapomnieli ci, którzy pamiętać byli
Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/078
Ta strona została uwierzytelniona.