zajmował się w Paryżu zorganizowaniem Izby Obrachunkowej, która w imieniu Rządu Narodowego odbierała i sprawdzała rachunki od ajentów broni, wyższych dowódzców i tych wyższych urzędników powstania, którzy mieli do czynienia z pieniądzmi.
Izba Obrachunkowa nie mogła być zorganizowaną w kraju, z powodu, iż ten nie został oczyszczonym z nieprzyjaciela. Akta, jakie się w niej nagromadzić musiały, mogłyby w razie zajęcia przez Moskali, stać się powodem do prześladowania tych nawet, którzy czynniejszego udziału w powstaniu nie brali nad płacenie podatku, jaki wszyscy bez wyjątku pod rygorem egzekucji płacić musieli. Potrzeba zaś Izby Obrachunkowej w każdem państwie dobrze zorganizowanem, a do liczby ich należało i tajemne ówczesne polskie państwo, jest konieczną. Bez kontroli sumiennej nad przychodami i rozchodami skarbu publicznego, nie mogą prawidłowo funkcjonować instytucje rządzące; staranie się bowiem tych instytucji o zaufanie ludności, bez tej kontroli, jest napróżnem. W interesie także honoru narodowego, należało ustanowić Izbę Obrachunkową, złożoną z ludzi prawych a doświadczonych, aby wyświecić, o ile są uzasadnione skargi na marnowanie grosza publicznego, powtarzające się po każdej nieudanej wojnie zawsze w jednej i tej samej formie.
Izba Obrachunkowa została więc ustano-
Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/103
Ta strona została uwierzytelniona.