Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/105

ks. Adama Sapiehę, b. komisarza pełnomocnego Rządu Narodowego w Paryżu, komunikowało się z cesarzem Napoleonem w sprawie polskiej i w sprawie podźwignięcia emigracji. Do kółka tego, które na zewnątrz niczem się nie manifestowało, należeli, oprócz Ruprechta i księcia Adama, syn hr. Andrzeja, Władysław Zamojski, B. Zaleski, p. R. i G.
 Karol był także członkiem „Koła Słowiańskiego“, założonego przez dwóch zaszczytnie znanych z gorącego patrjotyzmu i nauki braci, a które położyło sobie jako zadanie działać w myśl wspólności słowiańskiej pod sztandarem Polski i zwalczać panslawizm moskiewski. Pięćdziesięcioletni obchód niepodległości Serbii, urządzony przez to Koło w Montmorency, zgromadził znakomitych Polaków, Serbów i Czechów. Tam to po nad grobem Adama Mickiewicza, reprezentanci tych trzech narodów, podali sobie dłonie a wieńcem rąk otoczywszy mogiłę wielkiego poety, przyrzekli sobie na wniosek Aleksandra Chodźki, przyjaźń, braterstwo i wzajemną pomoc. W wieńcu tym znajdował się pomiędzy innymi młodziutki podówczas a dzisiaj panujący w Serbii książę Milan.
 Na każdym też, corocznym, 21. Maja obchodzie w Montmorency, można było widzieć Ruprechta, wraz z uczniami i profesorami Szkoły Polskiej na Batignolles, pod kierunkiem czcigodnego opiekuna tejże szkoły, Dr. Seweryna Ga-