Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/125

Błociszewski, Józef Rustejko i Agaton Giller.
 Komitet pomoc naukową rozumiał w bardzo szerokiem znaczeniu tego słowa. Nie ograniczał się więc na udzielaniu uczącym się stypendjów, ale podejmował prace, mające na celu rozwój samejże nauki, literatury i oświaty, i zamierzał z czasem naukowo zorganizować całą emigrację, to jest wszystkich, posiadających naukowe kwalifikacje.
 Obok Komitetu, który był ogniskiem naukowego ruchu, jaki powstał na emigracji w 1868, 69 i 70 r., tworzyły się więc za jego inicjatywą dla szczegółowych celów, specjalne Komisje czyli Towarzystwa, zostające z nim w związku filialnym.
 W Komisji literackiej zebrali się przeważnie literaci. Przedmioty na posiedzeniach przedyskutowane, komunikowali w rozmaitej formie pismom krajowym we wszystkich prowincjach. Komisja ta wydawać miała „Kwartalnik naukowy“ poświęcony głównie krytyce i rozbiorom dzieł, oraz rozprawom historycznym i filozoficznym — i zabierała się do wydania „Plutarcha polskiego“, którego plan napisał dr. Tadeusz Żuliński. Ruprecht w naradach tej Komisji jak i w naradach Komitetu bardzo czynny brał udział.
 Za inicjatywą Komitetu naukowej pomocy sformowała się dalej Komisja czyli Towarzystwo nauk scisłych, dla nauk matematycz-