Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/127

cji wychodźtwa polskiego, byłaby handlowi polskiemu w kraju oddała takie usługi z zagranicy, jakie narodom byt niepodległy mającym, oddają konsulowie, i byłaby za pośrednictwem rozumnie skierowanych wędrówek polskich czeladników, wpłynęła na wykształcenie stanu rzemieślniczego w Polsce.
 Komisja do wydawania dzieł ludowych zabrała się także pod skrzydłami Komitetu Towarzystwa naukowej pomocy do pracy i ogłosiła odezwę pióra dr. T. Żulińskiego, w której wzywając pisarzy do nadsyłania dzieł ludowych, wyłożyła swoje pojęcia o tem, jak te dzieła mają być pisane.
 Ostatnia wreszcie Komisja wykładów publicznych, do której i Ruprecht należał, miała na celu popularyzowanie nauki i rozbudzenie życia umysłowego w emigracji, za pośrednictwem odczytów, czyli wykładów publicznych, i koncertów muzyczno-wokalno-deklamacyjnych.
 Odczyty publiczne, w których brali udział najzdolniejsi ludzie na emigracji, miały nadzwyczajne powodzenie, powodzenie, jakiego żadne prelekcje od czasu A. Mickiewicza nie miały w Paryżu pomiędzy Polakami. Gromadziły one po kilkuset słuchaczy, a często i tysiąc ciekawych słuchało wykładu, co zważywszy na dość ograniczoną liczbę polskiej ludności w Paryżu, jest zgromadzeniem nadzwyczaj licznem. Koncerta jeszcze liczniejszą gromadziły publi-