Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/147

 Ruprecht w pierwszych latach istnienia tego Stowarzyszenia, był sprawozdawcą z czynności Komitetu. Sprawozdania te były drukowane. Podnosimy jedno z nich mianowicie, wydane w osobnej broszurze p. t. „Stowarzyszenie Pomocy Naukowej w Emigracji“ (Paryż 1870, w drukarni braci Rouge, Dunon i Fresné, 8vo stron 26.) ze słowami Trentowskiego wziętemi za motto: „W młodzieży naszej leży Polska przyszła, na którą my jak Mojżesz w kraj obiecany spoglądamy.“ W broszurze tej mieszczącej sprawozdanie z czynności Komitetu Naukowej Pomocy za czas od 1. Listopada 1868 do 31. Grudnia 1869, znajduje się piękna odezwa pióra Ruprechta. Wzywa on w niej rodaków, ażeby ułatwiali powrót do ojczyzny młodzieży, wychowanej za granicą staraniem Pomocy Naukowej, którą tak zakończył: „Wysłańca uczuć naszych, z ziemi wygnania do Was idącego pielgrzyma, że przyjmiecie gościnnie, mamy nadzieję; nie wątpimy również, że wysłuchawszy życzliwie, obdarzycie go wspaniale, darem dla nas najdroższym, bo Waszą ufnością. Zaufaniem wsparci Waszem, spełnimy życia naszego cel jedyny, ojczyzny życzenie. A spełnimy, o tem bądźcie pewni, nie inaczej jak za wspólną zawsze zgodą miłości i sumienia; więc gdy miłość i sumienie nas łączą, podajmy sobie bratnie ręce i wspólnie pracujmy nad wykształceniem młodzieży: bo w tem wykształceniu przyszłość spoczywa ojczyzny.“