szenia się stołu bez żadnego mechanicznego powodu. Używaliśmy zazwyczaj zwykłego czworonożnego stołu o długości 1,10 m., 0,80 m. wysokości i 0,70 szerokości i o wadze 8 kg. Zwykle siedzieliśmy wkoło, trzymając się za ręce. Medjum siedziało przy węższej stronie stołu. Sąsiedzi trzymali je za ręce, nogi zaś przyciskali swojemi nogami, często też trzymał ktoś rękę na kolanach medjum. Ponieważ w ten sposób możliwość mechanicznego oddziaływania ze strony Eusapji została wykluczoną, mogliśmy dla ułatwienia siłom niewidzialnym, rzeczywiście czynnym, zaopatrzyć stół w kółka. Posuwanie się stołu wprawo i wlewo o jakie 20 cm. mogliśmy skonstatować w takich warunkach i wtedy nawet, gdyśmy unosili w górę ręce przy pierwszym ruchu stołu. Inny środek uniemożliwienia mechanicznego oddziaływania ze strony medjum polegał na następującym: Na stole kładliśmy trzy kule wielkości kul bilardowych i na nich deskę 42X^2 cm., na której medjum kładło swoje ręce. W ten sposób medjum mogło oddziaływać mechanicznie tylko na deskę, ale nie na stół, który pomimo to podnosił się po stronie medjum. Ewentualny
Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1908).djvu/132
Ta strona została przepisana.