Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1908).djvu/146

Ta strona została przepisana.

brzmi: „Spirytyzm czy Animizm?” Jest rzeczą wiadomą, że na posiedzeniach spirytystycznych nierzadko spotkać się można ze zjawiskami częściowego to jest ograniczonego do jednej ręki sobowtóra. Mogłaby więc wytworzyć się oprócz dwuch rąk medjum jeszcze trzecia; i w takim razie nie mielibyśmy jeszcze prawa do uważania zjawiska tego za spirytystyczne; podobieństwo tej trzeciej ręki do rąk medjum mogłoby być uważanym za dowód na korzyść takiego animistycznego tłumaczenia.[1] W takim wypadku właśnie byliśmy kilka razy podczas naszych doświadczeń. Wszakże jestem pewien, że przynajmniej w dwuch wypadkach widziałem w świetle, powstającym z okna lub ze świecącej masy, rękę o wiele większą od ręki medjum; wypadki te uważam za objawy czysto spirytystyczne. Wydaje mi się natomiast wątpliwem, czy można uważać za zjawiska spirystyczne tworzenie się ręki dziecinnej, czy też była ona tylko etapem

  1. Czytelnik nie powinien ani na chwilę łudzić się co do naukowości takich tłumaczeń — są to nawet nie hypotezy — ale rojenia. Znać je wszakże potrzeba, jeżeli się chce mieć pojęcie o spirytyzmie i jego teorji. (Uw. tł).