Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1908).djvu/56

wirtuozostwem aktorskim. Jeżeli w zaspokojeniu tego popędu napotyka medjum jakie przeszkody, np. jeżeli jest związane w celu uniemożliwienia oszustwa, to zrzuca ono pęty i porusza się już w swej postaci przeobrażonej. Nie zbija wszakże z tropu Hartmanna i materializacja we właściwym znaczeniu tego wyrazu; jestto według niego tylko halucynacja medjum, znajdującego się w stanie somnambulizmu, którą przenosi ono za pomocą swej siły magnetycznej na znajdujących się również w somnambulicznym stanie widzów. „Jeżeli np. medjum ma halucynację, że nie jest ono sobą, ale duchem Johnem Kingiem, albo też Katie King i że jako taki lub taka chodzi lub działa, to halucynacja ta udzieli się i widzowi, i będzie mu się zdawało, że wychodzące z poza zasłony medjum jest nie sobą, ale Johnem King lub Kati King. Jeżeli w innym wypadku medjum ma halucynacje, że z komina wydobywa się dym, a z dymu wyrasta postać ducha, to pod wpływem medjum i widzowie doznają tej samej halucynacji. Napróżno odpowiadają na to spirytyści, że postacie duchów mogą być fotografowane, że klisze fotograficzne nie mogą cierpić na