W sposób bardzo łatwy: pomija punkt ten milczeniem.
2) Sędzia Edmonds, jeden z najwyższych urzędników amerykańskich, opowiada[1], że jego własna córka Laura stała się medjum mówiącym i mówiła w dziesięciu obcych językach. Podczas gdy w normalnych warunkach władała ona tylko nieco francuskim, we śnie mówiła po polsku z polakami, po grecku z grekiem, po hiszpańsku, włosku, portugalsku, po łacinie i po węgiersku i w innych językach, których Edmonds nie znał i wreszcie dwoma djalektami indyjskiemi, które znał on z czasu swego pobytu w kraju przez indjan zamieszkałym.
Jakżeż Hartmann to tłumaczy? Wspomina on tylko o dwuch indyjskich djalektach, które dadzą się wytłumaczyć, gdyż Edmonds znał je, wszystkie inne języki pomija milczeniem i dodaje, że nie jest stwierdzone, czy Laura istotnie władała tylko językiem angielskim. Innemi słowy robi Hartmann albo z Edmonds’a — głupca, albo z Laury — oszustkę, która byłaby jedno-
- ↑ Edmonds. „Der amerikanische Spiritualismus“.
