Strona:Karolina Szaniawska - Przygody czyżyków.djvu/108

 — Co panna mówi? nic nie żądamy, odparł gospodarz.
 — Bardzo przepraszam! zawołała panna Kazia, ująwszy się pod boki — to mi dopiero interes!... Mój pan nie pierwszy lepszy, żeby od kogo prezenty przyjmował!
 — Nie myślimy dawać.
 Wyłupiaste oczy panny Kazi zrobiły się jeszcze okrąglejsze ze zdumienia.
 — Po cóż ja tu przyszłam? krzyknęła ostro.
 — Nie wiem — chyba dla władnej przyjemności.
 — Mój panie, kłóciła się Kazia, co pan wygaduje, także mi przyjemność!... przyszłam, bo kazali — na karcie było wyraźnie, a teraz pan nie sprzeda?
 — Nie.
 — Dlaczego?
 — Papugi nie mam.
 — Nie ma pan papugi?... Trzeba było powiedzieć odrazu.
 — Gdyby panienka pytała, byłbym powiedział, że są czyżyki, szczygły i makolągwy; tymczasem musiałem wysłuchać o papudze.
 — Szczygły! czyżyki! dopiero osobliwość!.. Toż pełne lasy tego drobiazgu —