Strona:Karolina Szaniawska - Przygody czyżyków.djvu/60

ki się zerwał, gdy chłopcy rozpoczęli kłótnię.
 — Co to jest? krzyknął groźnie.
 — Proszę pana nauczyciela...
 — Zaraz mi tu powiedzieć, co się stało!
 — Bo to... to...
 Chłopczyna zaniósł się od płaczu.
 — Ach, Boże! Boże! wyjąkał po chwili.
 — Mów nareszcie!
 — Bo... ach, ja nieszczęśliwy!.. proszę pana... Jasiek i Staśko powiadają... powiadają...
 — Mój kochany, rzekł nauczyciel łagodnie, uspokój się i powiedz, tylko powiedz zaraz — szkoda czasu.
 — Powiadają, że kiedy spytać: czajka, kto ci zabrał jajka, mówi wyraźnie: Filip.
 — Tak, tak! zawołali chłopcy — mówi najwyraźniej.
 — Ależ ja tego nie zrobiłem! łkało dziecko.
 — Wierzę, odparł nauczyciel, tyś dobry, uczciwy chłopak, nie zajmujesz się niszczeniem ptaków, nie wybierasz gniazd — do takich czynów zdolni są źli ludzie. Czajka woła pi-li, czy coś podo-