nie osiągnęły pożądanego skutku, ówczesne trójprzymierze zmobilizowało swoje armje, powołało nawet landwerę i landsturm i ruszyło ku Troi. Szczegóły tej wojny znajdziesz w dziełach Offenbacha, „La belle Hélène“, Schwamdrübera: „Geschichte des trojanischen Krieges“, oraz w „Iliadzie“ znanego helenisty Homera. Wprawdzie to ostatnie dzieło przełożone zostało na wszystkie języki, pedagogowie jednak nasi sądzą, że niema nic pilniejszego dla naszej młodzieży, jak zapoznanie się z miłostkami pani Heleny w oryginale. — Obok Troi „w lasku Ida trzy boginie spór zacięty wiodły raz“ i ukazały się w negliżu Parysowi; podanie twierdzi, że „takowy“ schrupał jabłko z Wenerą, nowe jednak badania wykazały, że obdzielił niem wszystkie trzy piękności. — Znaną jest w Austrji piosnka:
Zginęła Troja, zginęli Rzymianie,
Lecz greka w gimnazjach na zawsze zostanie.
Trójkąt: mąż, żona i przyjaciel domu. Każde z nich ma swój kąt, ztąd też i nazwa trójkąta. Suma dwóch jego boków jest zawsze większą od boku trzeciego. Dwa trójkąty o równych bokach są przystające, ztąd można je widzieć często razem w gabinetach restauracyjnych. Trzy wysokości trójkąta mają tę własność, że przecinają się z sobą w jednym punkcie.
Dobrze odżywione trójkąty bywają kuliste.
Trójprzymierze, instrument, służący do powiększenia stałych armij i wydatków na wojsko. W trójprzymierzu jeden się do drugiego przymierza, a żaden żadnemu nie dowierza.
Trucizna, patrz pod: wronie oko, obiady restauracyjne, blekot, polityka, kwas pruski, dziennikartwo
