Ta strona została uwierzytelniona.
AKT CZWARTY.
(Teatr przedstawia górę, na której widać kilka blisko siebie stojących brzóz — ze skały wytryska strumień, przez który kładka — po obu stronach gaj — w głębi sceny stoi dąb, na którym widać wmurowany obraz N. Panny, ubrany w firanki i kwiaty; przed obrazem pali się lampa — Bronika kończy ubranie obrazu.)
SCENA I.
Bronisława, Bronika.
Bronisława.
Obraz ubrany — czynność ukończona,
Jak ty dziś zdobisz, tak zdobiła ona —
Zawsze w niedzielę lub przypadłe święta
Zrywały kwiaty jej drobne rączęta;
Niemi stroiła tę dziedziczkę nieba,
Co nam nieszczędzi ni łaski ni chleba,
Na tę dolinkę biegała po kwiatki,
