Strona:Kazimierz Gliński - Ostrzeżenica.djvu/35

miejsca Magdę porwał, w którą uniósł stronę — kreśl wszystko!
 — Magduś moją przy studni porwali.
 — Dobrze! to będzie studnia.
 Chłop kreślił linje krzywe; kościół krzyżykiem, gościniec wężem, studnię kołem, pole nierównym kwadratem naznaczył i tak dalej, wedle wskazania królewskiego.
 — A teraz słuchaj, co ci powiem. Jutro, o samem południu, pod zamek idź, stań przed oknami królewskiemi od Fary i kartelusz ten nad głową trzymaj. Król prośbę zobaczy, weźmie, przeczyta i sprawiedliwości zadość się stanie.
 Kmieć patrzył na swoją bazgrotę i aż się uśmiechnął; po chwili spytał:
 — To król i na takiem pisaniu zna się?
 — Tak!... śpij spokojnie.
 Położył pocałunek na czole bólem zoranem i wyszedł.
 Zawracał na „drogę królewską“, gdy jakaś kawalkada jezdnych na rynek się wtłoczyła. Dobijano się do zajazdów i wysadzano