Strona:Kazimierz Jung - Klasztory w Warcie.djvu/10

Ta strona została uwierzytelniona.

tości, a mianowicie: Melchizedech ✝ 8 czerwca 1480 r. i Rafał z Proszowic ✝ 26 stycznia 1534 roku, relikwje pierwszego spoczywają pod stopniami W. ołtarza, a drugiego w Sarkofagu umieszczone przez Arcybiskupa Jana Lipskiego dnia 11 listopada 1640 r. — W r. 1735 wojska saskie dużo szkody poczyniły. Piorun uderzył w Kościół d. 22 lipca 1786 r., a w klasztor 9 lipca 1798 r. — Srebra kościelne z zakrystji złodzieje zabrali 7 grudnia 1810 r. we wrześniu 1813 r. i w maju 1815 r. — Klasztor ten supremowany został dn. 27 listopada 1864 r. w niedzielę 1 Adwentu, a na mocy dekretu Ces. z dn. 7 list. t. r. przeniesieni zostali, z zamkniętych klasztorów zakonnicy z Piotrkowa, Praszki i Skępego z 18 nowicjuszami a w 4 lata później z Klasztoru Strzegocińskiego.
W r. 1898 rząd ros. zamknął klasztor warcki i Ojcowie przeniesieni zostali do Koła, a Bernardynki do Wielunia. Utworzono rektorat kościoła i w obu klasztorach urządzono szpital dla warjatów. W r. 1929 O.O. Bernardyni dn. 2 sierpnia wrócili znów do Warty.




∗             ∗
∗             ∗