Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Maryna z Hrubego.djvu/168

 — Aleksander Leon Kostka Napierski ze Sternberku.
 — Kłamiesz — rzekł sędzia.
 — Kłamać nie będę. Jam Władysława Czwartego króla syn.
 — Z kim byłeś w zmowie?
 Milczenie.
 — Bierz go kat!
 Zbliżył się kat i jego pomocnicy. Zwleczono z Kostki odzienie do pasa. Do obręczy żelaznych, w podłogę wbitych, przywiązano mu nogi, do podobnych obręczy, wtwierdzonych w powałę, ręce i przewleczono sznury, które ujął kat w dłonie.
 — Z kim byłeś w zmowie?
 Milczenie.
 — Włócz go kat!
 Raz!
 Kat wyprężył sznury. Zatrzeszczały kości w stawach w ciele Kostkowem.
 — Z kim byłeś w zmowie?
 Dwa!
 Trzy!
 Pal go kat!
 Dwaj pomocnicy kata przytkęli pochodnie do płonącego tygla i zapaliwszy, przybliżyli je do wytężonego, wyciągniętego w strunę ciała Kostki do boków. Skóra poczęła swędzić.
 — Z kim byłeś w zmowie?
 Milczenie.