nas juhasi za graniom we Wirchcichej słyseli!
— O bo haj!
— Nieg wiedzom, ze Poloki grajom! Luptocy zatraceni!
— Wiera ze tys!
— No! I zyntyce se słodkiéj popijemé. Z moskalicke[1].
— Bajto!
— Do słonka sie grzejęcy. Bo my starzy.
— He! Co bees robiéł...
— Symuś, kielo ci tys to rahujom?
— He, ono bedzie cosi na pionty na sésdziesionty.
— Dziecko! Jedy mnie haw trzi osiemdziesiont na Świentom Flawijom mineno! Coześ ty proci mnie? Smarkoc! Ale byś mie i tak jesce w tońcu nie przebrał!
— Kazby!
— O bo nié! Nie przebieres! Kie mi dwaścia lot béło, to sie trzok juhasów Białcanów ustawiło kimek jo sie zagrzał!
— Ej ha!
— Tak béło, tak. Jo béł hłop! Jo cały Corny Stow równo ze pse oblecioł! Cok go toporzyske pądziéł.
— A to wody kęs!
— Baj to!
— O bo kęs! Bedzie ze śtyrdzieści morgów.
- ↑ plackiem owsianym
