Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezye T. 4.djvu/211

Ta strona została uwierzytelniona.
II.

Kocham Cię! Tęsknię! Wołam Cię do siebie!
Świat cały Twojem nazywam imieniem!
Tyś jest mą wiarą na wysokiem niebie,
Tyś mi jest całej ludzkości wcieleniem...
Przez Ciebie kocham, nienawidzę... W Twojem
Istnieniu źródło mojego istnienia;
Ty jesteś mojem sercem, krwi mej zdrojem
I duszy mojej Tyś harfą z płomienia!