Ta strona została skorygowana.
WYKLĘCI.
Wszystko skończone już pomiędzy nami
o życie!
Odeszłoś z ciepłej rozkoszy dreszczami,
z mocą zatopień się jasnych w zachwycie;
wszystkoś zabrało, jak żniwiarz na polu,
oprócz możności: pamięci i bólu.
To dwoje drużbą jest wieczną człowieka
do końca.
Kiedy już w życiu niczego nie czeka,
w przeszłość myśl będzie grążyć się tęskniąca
i wywoływać szereg wspomnień tłumny
i także można cierpieć aż do trumny.
Tak dały bogi, które młodość biorą
przelotną,
a zostawiają ognie, które gorą,
jak blade lampy w noc ciemną i słotną
