Ta strona została skorygowana.
Wsłuchajcie się w szum duszy!... Gdybyście umieli
słuchać, widzieć i kochać! Gdybyście tak byli,
jako ci, co dusz waszych idee astralne
noszą w sobie, na niebo rzuceni anieli!
Gdybyście nie żywotem waszych ciał tu żyli,
ale byli jak ducha państwo idealne,
ku któremu, co zwie się Bogiem, czoło chyli!
Jest przed nami pojęcie, co niema imienia,
lecz każdy je w swem sercu i w swym duchu chowa.
Jest to to, co jest Lepszem, jest to świat Pragnienia.
Poznajcie, że na ziemi tutaj każda głowa
może mieć aureolę i błyszczeć, jak święta,
bo jest gdzieś świętość w ducha pierwiastku zaklęta.
Jest Dobro, które rwie się, burzy i ogłasza,
i które tak się lęka śmierci, że przeraża!
