Ta strona została skorygowana.
Obcą, nieznaną mi doliną...
Obcą, nieznaną mi doliną
szumne potoki górskie płyną —
nie tak szumiały u nas, tam...
W oczach mi świat przeszłości stoi,
w oczach mam pieśń przeszłości mojej,
w oczach ją mam..
Wszystkie się rana w jedno rano
zbiegły, w woń rzeźwą, w jaśń świetlaną,
ciupagę w krzepkiej dłoni mam —
przede mną chłop-przyjaciel stoi —
ach! gdzież są towarzysze moi?..
Zostałem sam.
Nie znam was, nie chcę znać — — mnie cienie
droższe, po których mam wspomnienie,
niż cały wasz żyjący świat...
Jam tylko jedno kochał w życiu:
szczyty, płonące na rozświciu,
pęd młodych lat!...
