Ta strona została skorygowana.
Król-Sfinks.
Jest mglista pusta wyspa
daleko tam śród morza;
szkarłatnie ją oblewa
wstająca ranna zorza.
Szkarłatnie ją oblewa
zachodu ciche słońce —
wszystko jest na niej mgliste
i wszystko jest tęskniące.
Śpiewają tam po lasach
cudowne drozdy skalne,
i woda cicho pluszcze
»Ave« sakramentalne.
Pozdrawia jakiemś dziwnem
śmiertelnem pozdrowieniem — —
i wszystko na tej wyspie
jest śmierci zamyśleniem.
☆
