Strona:Kazimierz Przerwa Tetmajer Janosik Nędza Litmanowski.djvu/52

 — Tak Pan Bóg dał umyślnie, aby człowiek o zbawienie miał starość.
 — Nie lepi béło cłeka całke nie stwarzać?
 — Gdyby człowieka nie było, nie mógłby być zbawionym.
 — No to cozby mu o to sło? Nie suka cycków to dziecko, co sie nie urodziło. Bo nie głodne.
 — Rozumu i wole Boskiej niech człowiek nie przesądza.
 — Ale ciérpieć mu wolno, haj?
 — Nato człowiek żyje, aby cierpiał i wycierpiał koronę niebieską.
 — Nie zaobsełby sie? Przez piekła i przez nieba?
 — Boleść jakaś przez ciebie mówi.
 — He, jegomość, boleść ta jako boleść; dusa ludzka beze mnie mówi, bo jom w piersiak mam, jako i drudzy.
 — Do kościoła chodzisz?
 — Edź jek ta béła pare razy w Saflarak.
 — Tu co robisz?
 — Sukam, cego nie najdem, tracem, cego nie zbędem.
 — Gadaj wyraźnie.
 — E, jegomość, ma to dziéwka wyraźnie gadać, kie Panbóg nic wyraźnie nie pedział?
 — Bluźnisz! Bóg ozwał się przez Ewangelję.