Strona:Klęski zaraz w dawnym Lwowie.pdf/84

17. Ptaśnik, o. c., str. 60.
18. Riabinin J., Archiwum Państwowe w Lublinie, str. 72. Warszawa, 1926.
19. Arch. m. Lwowa, ks. 18, str. 63, r. 1589.
20. Arch. m. Lwowa, ks. 15, str. 47.
21. Ibidem, ks. 18, str. 56, 60.
22. Cons. t. XII, str. 1334.
23. Cons. t. XXXI, str. 906, nr. 710. „Spectabilis Magistratus consularis facultatem omnibus civibus ob grassantem et in dies magis ac magis in civitate desaevientem pestem tunc et alys Dominis Collegys Notarioque officy sui consularis ad evitandam luem discedendi fecit, ita tamen, ut Dominus Notarius civitatis ac officy praesentis Vicenotarium in locum suum substituat“.
24. Ks. 248, Acta peculiaria magistratus consularis cum communitate, r. 1623.
25. Odpis w księdze Alembekowskiej. Arch. m. Lwowa, ks. 224, str. 55–6, bez daty i podpisów; w transkrypcji zmodernizowanej przedrukowany u Wł. Łozińskiego, Patrycyat i mieszczaństwo lwowskie w XVI i XVII wieku, wyd. II, str. 142—3. Lwów, 1892. Tenże autor jest niepewny „czy był to projekt, który nie przyszedł do skutku, czy też rzeczywiście Alembek miał powierzone rządy miasta w czasie morowego powietrza“, dowodem zaś dla nas, że tak było rzeczywiście, są pozycje książki rachunkowej, ks. 25, str. 139–140.
26. Ks. 25, str. 137.
27. Ptaśnik, o. c., S. II, str. 63.
28. Arch. m. Lwowa, ks. 25, str. 27.
29. Została ona dedykowana w r. 1623 burmistrzom i radnym miast polskich, Krakowa, Wilna, Lwowa i Poznania a pełny tytuł brzmi: „O ustrzeżeniu y leczeniu morowego powietrza, także gorączek iadowitych przymiotnych z petociami, nauka, każdemu wiekowi, płci i stanowi przysposobiona, tak nauczonych y sławnych medyków, iako y samego doświadczenia krótko zebrana, a teraz nowo, z pilnością iako mogło bydź naiwiększą wydana. Do czego iako przeciwko drugiemu iadowi, na który też ludzi wiele ginie, przydane są iasne dowody, że nietylko dusze, ale y ciało swoie w niebezpieczeństwo zginienia wiecznego wdaią, którzy żydów, tatarów y innych niewiernych przeciwko zakazaniu kościelnemu za lekarzów używaią, albo iakimkolwiek sposobem do tego są powodem, aby ich drudzy używali“. Kalisz w druk. Wojciecha Gedeliusza, 1623, 4^0.
30. Cons., t. 103, str. 59, r. 1705.
31. Ibidem.
32. Fasc. 241, r. 1713.
33. Ks. A. 296. str. 68, r. 1711; ks. 25, str. 146, r. 1625.
34. Ks. 211, str. 581.
35. Ks. 211, str. 587-590.
36. Ks. 294, str. 416, r. 1705.
37. List pod pod S. nr. 31, Adama Mik. Sieniawskiego, kaszt. krak. i star. lwow., pisany w Oleszycach 11. II. 1721 r.
38. Listy miejskie, nr. 106, Wrocław do Lwowa, 6. V. 1712 r.
39. Dtto, 26. VI. 1739 r.; 18. XI. 1740 r.; 21. II. 1743 r.
40. Dtto, 29. I. 1738 r.; 23. VIII. 1738 r.