Ta strona została uwierzytelniona.
tylko pozostałe zaczęły latać z niepokojem, ćwirkać, oglądać się trwożnie, coś wołać do towarzyszy, rozmawiać po ptasiemu ze sobą.
— Dzięciole, dzięciole! — zawołała, do zajętego kuciem w drzewo ptaszka, kukuł-
Strona:Klaudja Łukaszewicz - Ból ptaszęcia.djvu/8
