Ta strona została przepisana.
MIKOŁAJ REJ.
ZBROJA PEWNA
KAŻDEGO RYCERZA KRZEŚCIJAŃSKIEGO.
Imię Boga wszechmocnego
A mocna obrona jego,
Toć jest zbroja poćciwego
Rycerza krześcijańskiego.
Ta zbroja, z cnoty kowana
Ma być wiarą hartowana,
Stałością wyhecowana,
Nadzieją polorowana.
A toć iście pewna zbroja,
Pewniejsza, niźli pstra twoja,
Chociać będzie malowana,
Złotem pięknie nakrapiana.
Tą zbroją masz wszytko zborzyć,
Acz i swoję możesz włożyć,
Choć przeciw tej jako śklana,
Lecz przedsię od Boga dana.
A tak, radzęć, miej na pieczy,
Jako słaby stan człowieczy;
Nie będzieli Pan Bóg z nami,
Mało przemożemy sami.
(1568)[1].
MARCIN BIELSKI.
SPRAWA RYCERSKA.
Ćwiczcie się rycerskim sprawam, młodzi Sarmatowie,
Byście byli ku potrzebie zawżdy pogotowie.
Ze wszytkich stron w tej krainie na nas zły wiatr wieje:
Bacząc naszę niegotowość, poganin sie śmieje...
- ↑ Zbroja pewna każdego rycerza krześcijańskiego. Przedostatnia część „Zwierciadła“ M. Reja (jak wyżej). W zakończeniu tego wstępu wierszowanego do rozprawki prozą są jeszcze słowa: „Si deus nobiscum, quis contra nos?“ — (Gdy Bóg z nami, któż przeciw nam?)
Wyhecowana — wygładzona, wyostrzona: zborzyć — zwalczyć, zwyciężyć.
