Strona:Klemens Junosza-Buda na karczunku.pdf/50

 — E! co grymasić, niechby jej tylko dobry posag dali, to może być jaka chcąc.
 — A właśnie, że nie. Adaś jest bogaty i może nie patrzeć koniecznie na posag, tylko podług upodobania osoby.
 — O, o!...
 — Ma się rozumieć. Nasz syn jest edukowany, w szkole był, mundur nosił.
 — Juści nosił, bo nosił, ale tak mu się chciało uczyć, jak żydowi orać.
 — Zawsze trzy klasy skończył, a ty nic.
 — Bo ja nie miałem takiego ojca, żeby wikt za mnie opłacał i odzienie mi sprawiał.
 — On, dzięki Bogu, miał i skoro jest edukowany, to i według małżeństwa musi mieć osobę edukowaną.
 — Aha! może jeszcze z fortepianem?
 — Dlaczego nie?
 — I może, żeby po francusku...
 — A cóżby to przeszkadzało?
 — Pewnie; ona zacznie szwargotać, a ja będę z tobą jak na niemieckiem kazaniu. Taka może nas dyfamować, brzydkie słowo powiedzieć, a my będziemy się cieszyli, że to politycznie i z edukacyą. Ot, wybij sobie