Strona:Klemens Junosza-Czarnebłoto.pdf/138

 — Ileż bratu potrzeba?
 — Pięćset rubli.
 — Niechże pan brat siada i napisze rewers, jak należy, bo ja na piękne oczy nie dam. Pieniądze zaraz przyniosę.
 Wyszła i za chwilę przyniosła żądaną sumę.
 Borecki spojrzał zdziwiony.
 — Zkądże to — zapytał — pani siostra przychodzi do takich kapitałów?
 — Mój bracie — odrzekła — czy to z kur, czy z gęsi, to bratu wszystko jedno. Skoro są, brać, rewersik dać, a w terminie oddać. Idę już, bo tam z chlebem Bóg wie co mogą porobić.
 Wzięła rewers ze stołu i wybiegła.
 Druga bardzo ważna „konferencya“ odbyła się, kiedy Zosia ukończyła dziesięć, a młodsza jej siostra, Jadwinia, ośm lat życia.
 Wówczas panna Gertruda zapowiedziała bratu, że konferencya jest konieczna i że odbędzie się w niedzielę, wolnym czasem.
 Gdy upatrzyła ten czas wolny, przystąpiła bez żadnych wstępów wprost do rzeczy.
 — Panie bracie — rzekła — dziewczyny nasze rosną.
 — I zdrowo, dzięki Bogu!
 — Co z niemi dalej robić?
 — Pod jakim względem?
 — Widzi brat, w bawełnę nie ma co owijać;