Strona:Klemens Junosza-Na bruku.pdf/148

na moich dzieci weselach, na chrzcinach moich wnuczków ja się tak nie śmiałem, jak ja się dzisiaj uśmiałem. Aj, aj, takie przechodzone, takie stare zniszczone futro!...
 — Nu — wtrącił czarny — stary Mojsie się śmieje, a nam płakać się chce. Ładne czasy, jeżeli za ten gałgan tyle żądają, ile może kosztować używane sobole?
 — Ny, co ty paskudniku chcesz? to też jest sobole, z tego gatunku co w plecy kole... To antyk jest, amatorska sztuka. Nu, tylko ja widziałem, jak ostatniego amatora na Powązki wynieśli. Teraz już wcale amatorów niema.
 — Słuchajcie no panowie — rzekł poważnie Kwiatkowski...
 — Aj waj, panowie, ładne panowie, co chodzą z workiem na plecy! Powiedz pan od razu: słuchajcie łapserdaki.
 — Więc słuchajcie łapserdaki, kupujecie — czy nie?
 — Owszem ja mogę kupić... kamaszów, dobrze zapłacę.
 — Ja kupiłbym parę czego innego, to najlepszy towar jest.
 — Może pan ma kamizelki?
 — Nie mam, kupujcie to, jeżeli chcecie, a jeżeli nie, to idźcie do milion...
 — Aj waj, my doskonale znamy ten adres... wszystkie panowie nas tam odsyłają.
 — Drzwi otwarte, nikt was nie trzyma.
 — My już idziemy, bądź pan dobrodziej zdrów. Szkoda, dalibóg lepszej ceny nikt nie da. Prze-