Strona:Klemens Junosza-Obrazki z natury.djvu/20

 — Co mówisz?!
 — Тak, tak jest... Taki znakomity lekarz nie naraża pacjentów na koszta, nie napycha aptekarzom kieszeni, nie truje ludzi obrzydliwemi miksturami i proszkami, jak naprzykład nasz fuszer Frankiewicz, którego cała medycyna zasadza się na obejrzeniu języka.
 — Ale mówże raz, jakaż to kuracja?
 — Spokój! Wyraźnie mi powiedział: pan dobrodziej wyjątkowo masz silny organizm i wrócisz w krótkim czasie do zdrowia — tylko przedewszystkim staraj się pan o spokój... Tylko spokój; żadnych zmartwień, żadnych wzruszeń, żadnych irytacji — spokój i nic więcej, tylko spokój!...
 Pani Ignacowa zamyśliła się.
 — Dziwne lekarstwo! — rzekła, — ale jeżeli działa tak zbawiennie, to trzeba się o nie postarać koniecznie. Ja ze swej strony przyrzekam usuwać wszystko, coby cię niepokoić mogło. Nie mówmy więc o interesach, chociaż... chociaż byłoby dużo do powiedzenia... Nie mówmy, kochany Ignasiu.
 — Oho! już coś jest! — zawołał zanie-