Strona:Klemens Junosza-Pająki.pdf/138

dawać. Czy ty rozumiesz, Lejbuś, o jakiej krowie ja mówię?
 Lejbuś się roześmiał.
 — Dlaczego nie mam rozumieć?
 — Ja prawdę mówię.
 — Wiem, wiem! On rzeczywiście jest prawdziwa krowa, skoro go można tak doić i tak mocno związać. Jabym się nie dał, a on głupi daje się. On jest bardzo głupi. Ja sobie nieraz myślę, że gdybym ja był komu winien, i nawet naprawdę winien, gdyby mi kto pożyczył pieniądze, a potem chciałby je odbierać, straszył mnie sądem i komornikiem, to...
 — No, to cobyś zrobił?
 — Śmiałbym się, bardzobym się śmiał, a dziadzio nie?
 — Może i jabym się cokolwieczek śmiał.
 — Dużo mi sąd zrobi! Da wyrok, niech on sobie da wyrok! Komornik przyjdzie, wielka rzecz, niech sobie przyjdzie! Dlaczego ja mam co mieć w domu? Ja mogę nic nie mieć, a choćbym co miał, to też może być cudze. Co mi kto weźmie? Jemu się może podobać moja zielona kanapa, a to wcale nie jest kanapa, tylko taka sobie zielona sy-