Strona:Klemens Junosza-Pająki.pdf/36

nieństwie nie doczeka. Ja prosto ztąd idę do Jankla Bluma; on ma też syna w waszym wieku, bardzo mądrego chłopaka, w trzech słowach interes się zrobi. Bądźcie zdrowi, życzę wam dobrej nocy i dobrego roku.
 — Zaczekajcie — rzekł dziadek — ożenić chłopca nie tak łatwo, jak kupić za dwa grosze bułkę; dajcie nam czas do namysłu.
 — Ile?
 — Dzień, dwa...
 — Dobrze, niech będzie dwa. Na trzeci dzień ja przyjdę do was wieczorem.
 — Przyjdźcie — odezwał się dziadek — dwa dni będziemy myśleli, potem dwa dni będziemy gadali, a jeszcze potem, albo co zrobimy, albo nic nie zrobimy, jak zwyczajnie w handlu. Zgoda?
 — Bardzo dobrze. Za dwa dni.
 — Za dwa. Dobranoc.
 — Dobranoc.
 Izrael wyszedł.
 Dziadzio Gancpomader pogładził siwą brodę i rzekł:
 — Czas leci, bardzo prędko leci; niedawno nasza Jenta była maleńka, niedawno ją wydaliśmy