Strona:Klemens Junosza-Pająki.pdf/79

 — Chciałabyś się uczyć naprawdę?
 — O mój drogi, to tylko od ciebie zależy; ucz mnie, a przekonasz się, że dołożę pracy, aby cię zadowolnić.
 — Doskonale!
 — Dziękuję ci, kochany! Od kiedyż zaczynamy?
 — Jak chcesz, możemy od jutra.
 — Nie, nie; wiesz, że ja jestem w gorącej wodzie kąpana; zaczynamy od dziś, natychmiast, jak tylko powrócimy ze spaceru...
 — No, ale przynajmniej pozwolisz mi wypić herbatę, gdyż jestem niezmiernie, niesłychanie głodny!
 — Nie obawiaj się, będziesz nasycony. Dziś u nas kolacya bardzo wystawna.
 — Proszę!
 — Dwa pęczki rzodkiewki i serdelki z chrzanem.
 — Coś idealnego!
 — Idealnego! Wstydź się tak mówić, ty realistyczna rzodkiewko!
 Postanowiwszy, że lekcye mają się zaraz rozpocząć, państwo Karolowie poszli do domu tak szybko, jak gdyby spieszyli się na pociąg.