Strona:Klemens Junosza-Pan Gamajda.djvu/11

jechała komisja — ale żeby wy kupili komu półkwaterek wódki, to ja jeszcze nie widziałem!
 — Żebyś ty zmarniał!
 Boruch splunął.
 — Wiele pan sołtys każe postawić? — zapytał, — pewnie półkwaterek?
 — Każę więcej, — rzekł ponuro Józef.
 — Aj waj! pewnie będzie bal!... ja już szykuję całe dwa półkwaterki!
 — Więcej...
 — Kwartę?
 — Więcej!
 — Garniec?
 — Trzy garnce!
 — Wiele, wiele wy powiedzieli? trzy?
 — Trzy!...
 — Weźcie wy sobie pomacajta pulsu... wieta wy, gdzie człowiek ma puls?
 — Ja ci pomacam łeb, ino wezmę czego twardego do garści — dawaj i tyle!
 Żyd poskoczył do beczki i toczyć zaczął wódkę w garniec blaszany.
 Onufry zażył tabaki i, przystępując do Józefa, zapytał:
 — Tedy na ten przykład, jako nawet i w Piśmie jest, że była se winna winnica i robotniki przychodzili, jeden do dnia, drugi od podwieczorka, a zapłata każdemu była wraz; tedy powiadam na ten przykład grzecznie, mój Józefie, według jakiego interesu te trzy garnce ma Boruch dać?