Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom I.djvu/111

rakterze Faramuziński zapewnia, że najzacniejszy, sposób do życia pewny — majątek...
 Po bliższem zastanowieniu się i rozmyśle, matka przyszła do wniosku, że Faramuziński radzi dobrze, że Andzia nie ma co o lepszej partyi marzyć, i że każda panienka na jej miejscu nie namyślałaby się wcale — a ta, nie i nie!
 — Słuchaj-no Andziu! — mówi pani Klejnowa — ubierz się ładnie dziś wieczór...
 — Na co? moja mamo!
 — Goście będą...
 — Ach! prawda — mówi Andzia z przekąsem — zapomniałam, że mamy teraz dwóch panów Faramuzińskich!
 — Jak to dwóch?
 — No tak, starszego i młodszego...
 — Bardzo dobrze wiesz, że młodszy nazywa się Kasperkiewicz...
 — Niechby nawet Pawełkiewicz, dla mnie jest on Faramuziński, taki sam nudziarz, jak i jego szanowny wujaszek, który go tu nie wiem po co wprowadził...
 — Po to, ażeby się starał o twoją rękę, mówiłam ci już...
 — A ja mówiłam mamie, że może się nie trudzić. Ja tego zaszczytu nie pragnę, niech uszczęśliwi inną swoją miłością. Wyświadczy mi mama największą łaskę, jeżeli powie mu otwarcie, żeby przestał się fatygować...
 — Wcale mu tego nie powiem; przeciwnie, ży-