Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom I.djvu/112

czeniem mojem jest, ażeby bywał u nas jak najczęściej i żeby się tobie podobał.
 — Niech więc bywa; — ponieważ dom jest mamy — może mama zapraszać kogo się podoba; ale co do mnie — już powiedziałam, co miałam do powiedzenia...
 — Andziu, wyznaj szczerze, co masz przeciwko niemu?
 — Nic mamo!
 — A przecież go nie lubisz?
 — Nie lubić nie mam za co — jest mi zupełnie obojętny...
 — Proszę? — wydaje ci się brzydkim.
 — Przyznam się, że nie patrzyłam na niego...
 — A więc?
 — Nic — mamo...
 — Bardzo mnie to dziwi...
 — Nie wiem dla czego — pan, którego mama tak chwali, we mnie nie wzbudza zachwytu; widocznie mamy nie jednakowe gusta. Oto cała rzecz.
 Pani Klejnowa zrobiła minę seryo.
 — Moje dziecko — rzekła — musimy się rozmówić. Jesteś już w tym wieku, że powinnaś zacząć myśleć o przyszłości i ustaleniu losu...
 — Widzę — że mama pragnie, abym opuściła dom co najprędzej...
 — Pragnę przedewszystkiem twego dobra i szczęścia, a jestem przekonana, że tak jedno, jak i drugie znalazłabyś niezawodnie, gdybyś chciała zostać żoną