Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom I.djvu/215

 Andzia zarumieniła się na wspomnienie tego nazwiska.
 — Cóż on nas obchodzi? — zapytała pani Klejnowa.
 — Zapewne, że nie, ale, bądź co bądź, znajomy, kuzyn najbliższej pani sąsiadki. Miałem od niego list.
 — List?
 — Tak, pisze właśnie z Kalisza, bo tam znajduje się trupa, w której on jest; pisze, że ma powodzenie, że dostał od publiczności bukiet, że przepadają za nim...
 — Jest też za czem! — wtrąciła Klejnowa, ramionami wzruszając.
 — Widać że jest, skoro szaleją.
 — Zkąd tytuł do korespondencyi z panem?
 — Trwa ciągle w tej myśli, że założymy dyrekcyę i właśnie donosi mi, że będzie miał fundusze.
 — Żeni się bogato?
 — Tak. Jest to sposób stary, ale dobry. Mój niedoszły wspólnik trzyma go się stale. Obecnie znalazł znowu kandydatkę, którą zamierza uszczęśliwić.
 — Proszę!
 — Jest to wdówka, osoba niemłoda, ale w pełni sił... podobno ma kapitał i sklep wcale nieźle procentujący.
 — A czy zechce wyjść za niego?
 — Już są po słowie, w karnawale ma być ślub; właśnie zaprasza mnie na wesele, i życzy sobie, żebyśmy przy tej sposobności zawarli kontrakt.