Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom II.djvu/166

 — Uważałam, że czas na to nie przyszedł.
 — A dziś mateczko?
 — Dziś co innego i czas nadszedł i położenie twoje się zmieniło.
 — Podług mnie, w niczem.
 — O nie, kochanko, zupełnie inne jest położenie biednej dziewczyny, a inne panny majętnej i posażnej.
 — Posażnej — rzekła z ironią.
 — Tak! Biedna czeka aż ją kto wybrać raczy, panna posażna sama wybiera. Ty właśnie jesteś w tem położeniu, że wybierać możesz i dlatego właśnie chciałam dziś z tobą pomówić.
 — Ale mamo, kogóż mam wybierać, gdy nikt nie stara się o mnie?
 — Chyba widzieć nie chcesz.
 — Istotnie nie widzę, niech mama wymieni kto się tak o moją rękę dobija.
 — Wymienię, pierwej jednak chciałabym się zapytać...
 — O co, mamo?
 — Powiedz mi, ale otwarcie, szczerze, czy serce twoje jest wolne?
 — Mogę mamę zapewnić, że dziś ten człowiek, o którym mama myśli, jest mi zupełnie obojętny.
 — Szczerze to mówisz?
 — Najszczerzej, mamo.
 — I po nim nikt ci się nie podobał, nikt cię bardziej nie zajął?
 — Nikt a nikt, mamo.
 — Więc nie kochasz nikogo?